«Да белых аркушаў аблокаў…»

Калі проза – невычэрпная велічная рака, то паэзія – бурлівы неўтаймоўны вадаспад з безліччу гуллівых пырскаў-эмоцый. Уладар гэтай стыхіі, глыбакадумны, чуллівы, паэтызуе рэальнасць рыфмай, незвычайнымі вобразамі і дзіўнымі дэталямі, чароўнымі параўнаннямі і вабнай непасрэднасцю. Акурат як паэт, перакладчык, публіцыст, намеснік старшыні Мінскага гарадскога аддзялення Саюза пісьменнікаў Беларусі Уладзімір Мазго. Паэтычнае слова Уладзіміра Мінавіча надзвычай спеўнае, […]